Canfranc 2025 – rozkład jazdy jest znany!

Po raz pierwszy wysyłamy na mistrzostwa tak liczną i tak mocną kadrę. Od czwartku do niedzieli jesteśmy pewni, że nasze i Wasze kciuki będą mocno zaciśnięte. Już nie możemy się doczekać tych emocji. Jak wygląda zatem rozkład jazdy? 

tekst: Kuba Krause

Rozkład jazdy jest znany!

Drużyny meldują się w bazie zawodów we wtorek i środę. Ceremonia rozpoczęcia mistrzostw zaplanowana jest na godzinę 19 w środę, a od czwartku zaczyna się ściganie.

• Czwartek 10:00 start Uphill mężczyżni
• Czwartek 11:00 start Uphill kobiety
• Piątek 08:00 start Short Trail
• Piątek 12:45 pierwsi zawodnicy na mecie
• Sobota 07:00 start Long Trail
• Sobota 15:45 piersi zawodnicy na mecie
• Niedziela 08:15 start U20 kobiety
• Niedziela 09:30 start U20 mężczyźni
• Niedziela 10:30 start Classic kobiety
• Niedziela 12:30 start Classic mężczyźni

Każdego dnia o 19:00 odbywać się będzie ceremonia medalowa dystansów rozgrywanych danego dnia, a w niedzielę dodatkowo ceremonia zamknięcia mistrzostw.

Polska GUROM

Tak mocna kadra jest efektem wieloletnich starań samych zawodników oraz osób związanych ze środowiskiem biegów górskich i trailowych. W poprzednich latach był to nieodżałowany Andrzej Puchacz, a ostatnio – trener Andrzej Orłowski. Warto odnotować jego wkład w ułożenie relacji z PZLA, przygotowanie dobrych standardów i zasad kwalifikacji, jak również świetną współpracę z zawodnikami. Andrzej Orłowski jest kierownikiem polskiej kadry na te mistrzostwa.

A oto nasza reprezentacja:

• Uphill: Weronika Matuszczak, Michał Olejnik
• Mountain Classic: Weronika Matuszczak, Martyna Młynarczyk, Maciej Lachowski
• Short Trail: Krzysztof Bodurka, Marcel Fabian, Marcin Kubica, Rafał Matuszczak, Dominik Milewski, Dominik Tabor; Sylwia Kapusta-Szydłak, Urszula Paprocka, Dominika Stelmach, Mirosława Witowska
• Long Trail: Bartosz Gorczyca, Kamil Leśniak, Karol Matyssek, Florian Pyszel, Tomasz Skupień, Andrzej Witek; Katarzyna Dombrowska, Małgorzata Moczulska, Klaudia Petters, Katarzyna Wilk, Alina Wylężałek
• U20: Karolina Tyman, Aleksander Głód

Skład uzupełniają następujące osoby:

• Trenerzy: Jacek Tyczyński, Michał Dudczak
• Support: Maciej Dombrowski, Sergiusz Stanek
• Fizjoterapeuta: Mateusz Śnieżek

W dwóch przypadkach wystawiamy pełną, sześcioosobową ekipę – w męskim short i long trailu. Trzecią pełną ekipą byłaby drużyna long trail kobiet, ale ze względu na zdrowie Martyna Młynarczyk postanowiła zmienić dystans z long na Classic – zgodnie z regulaminem, jako że miała kwalifikację na oba dystanse. Dodajmy, że do klasyfikacji drużynowej są brane pod uwagę trzy najlepsze miejsca.

Reszty nie trzeba

Obecność tak wielu reprezentacji z pewnością nadaje atrakcyjności imprezie. Z roku na rok wraz z partycypacją zwiększa się prestiż, a więc i poziom sportowy mistrzostw. Jednocześnie inne okoliczności powodują, że dość trudno wskazać jest faworytów i ocenić ich szanse na medale.

Po pierwsze, w różnych państwach imprezy mistrzowskie są różnie traktowane zarówno przez zawodników, jak i krajowe federacje. Niektóre podchodzą do sprawy poważnie, jak np. Francja, która zabroniła swoim reprezentantom startów w imprezach na kilka tygodni przed MŚ (dlatego brakowało Francuzów na festiwalu UTMB Finals w Chamonix). Na pewno gospodarzom, czyli Hiszpanom będzie zależało na dobrym występie. Dla USA sama impreza nie jest spełnieniem marzeń, rodzima federacja niezbyt im pomaga, ale Amerykanie zawsze dostają zastrzyku energii, gdy zakładają strój w narodowych barwach. Na pewno mocni są Włosi, a szczególnie w krótszych biegach duże szanse mają kraje afrykańskie, jak Kenia czy Uganda. Charakter tras będzie dawał nieco większe szanse Anglikom czy Norwegom ze względu na ich większe doświadczenie w podobnym terenie. Dużo niewiadomych przywiozą ze sobą reprezentacje z Azji czy Ameryki Południowej, których tylko nieliczni zawodnicy startują w prestiżowych biegach w Europie.

Istotne szanse ma Polska – w naszej kadrze panuje dobra atmosfera, a reprezentanci traktują start w MŚ jako docelowy. Wysyłamy silną ekipę, a z relacji niektórych zawodników można wnosić, że celują w miejsca na podium. Po drugie, na mistrzostwach spotkają się zawodnicy startujący w ciągu roku w imprezach kilku różnych cykli, a więc mający niewiele okazji do bezpośredniej rywalizacji. Część wybiera Puchar Świata WMRA, część cykl Skyrunning, inni Golden Trail World Series, a jeszcze inni imprezy by UTMB. Różny charakter tych zawodów powoduje, że ciężko o porównanie wyników i wyłonienie faworytów, mimo funkcjonowania systemów punktowych jak indeks ITRA. W końcu „liczby nie biegają”… Po trzecie, mistrzostwa odbywają się pod koniec sezonu startowego, a więc trudno jest określić dyspozycję zawodników. Po ogłoszeniu planowanego terminu czempionatu można było usłyszeć sporo komentarzy, iż nie jest fortunny, chociażby ze względu na bliskość w kalendarzu finałów UTMB czy GTWS.

Spora część najlepszych zawodniczek i zawodników zaryzykowała starty w MŚ i finałach, ale czy uda im się przygotować dwa szczyty formy? Czy uda im się pogodzić cele mistrzowskie i „komercyjne”? To okaże się dopiero na trasie. Niemniej możemy podpowiedzieć, na których biegaczy i na które biegaczki warto zwrócić uwagę.

Jedziemy z tym!

W long trailu do faworytów wśród mężczyzn można zaliczyć: Francuza Benjamina Roubiola (broniący tytułu mistrza świata w long trailu), Włocha Francesco Puppi (mistrz CCC), Słowaka Petera Fraňo (trzeci w poprzednich MŚ, specjalista na takie warunki), kolejnego z Włochów Andresa Reiterera (wicemistrz świata), a także Amerykanina Jima Walmsley’a (mistrz OCC, ale profil trasy niespecjalnie pasuje do jego specjalności). Wśród kobiet o zwycięstwo mogą powalczyć: amerykanka Katie Schide (zwyciężczyni UTMB 2024, druga na Sierre Zinal w tym roku), obrończyni tytułu francuzka Marion Delespierre i Norweżka Sylvia Nordskar (2 miejsce w CCC za Martyną Młynarczyk).

W short trailu faworytów należy upatrywać w: obrończyni tytułu z Innsbrucku Clémentine Geoffray z Francji, Rumunce Denisie Dragomir (świetne wyniki w serii Skyrunning) oraz Szwajcarka Maude Mathys  i Judith Wyder (trzecia i druga zawodniczka OCC), a także Szwedce Tove Alexandersson (mistrzyni classica z 2023, dobrze zna trasę tegorocznych mistrzostw) czy triumfatorce Sierre-Zinal, Kenijce Caroline Kimutai. Wśród mężczyzn szanse mają m.in.: wracający do ścigania po przerwie Norweg Stian Angermund (dwukrotny mistrz świata), Włoch Daniel Pattis (czołowy zawodnik GTWS), Hiszpan Andreu Blanes (drugi na Zegamie) i Amerykanin David Sinclair (drugi na CCC). Co istotne, kadry Włochów, Hiszpanów i Amerykanów mają po kilku zawodników na podobnym poziomie i trudno ocenić, których z nich lepiej trafi z formą w dzień zawodów.

Jeśli mowa o faworytach Classica, to głównym pretendentem do tytułu wydaje się Philemon Kiriago (zwycięzca Sierre-Zinal, top 3 w GTWS). Mogą z nim powalczyć koledzy z reprezentacji Kenii albo Ugandyjczycy. Kibice zawodników europejskich liczą na młodego Niemca Lucasa Ehrle. W rywalizacji kobiet również stawia się na Kenię z Joyce Njeru (dobre występy w GTWS) na czele. Kenijki mogą się spotkać z oporem ze strony Brytyjki Scout Adkin (topowa zawodniczka pucharu WMRA) i Amerykanek Anny Gibson oraz Lauren Gregory – tym zawodniczkom udawało się z sukcesami rywalizować z Kenijkami.

W wyścigu Uphill trudno nie stawiać na Patricka Kipngeno z Kenii, dwukrotnego mistrza świata w uphillu i topowego zawodnika GTWS. Zagrozić może mu Włoch Andrea Elia (zwycięzca finału verticala WMRA w zeszłym roku) i Szwajcar Rémi Bonnet (brak dobrych wyników w tym roku). Mocnych verticalowców mają także amerykanie w osobach Joe Gray’a, byłego mistrza świata w classica oraz Christiana Allena. W uphillu kobiet główną faworytką wydaje się Philaries Kisang z Kenii, która 2 lata temu wywalczyła srebro. W drużynie ma Janeth Chepngetich, która jednak nie ukończyła swojego ostatniego biegu, w Tokio na 10000m. Po piętach Kenijkom będą deptać mocne zawodniczki, które start w uphillu łączą z drugim dystansem, jak wspomniane Maude Mathys, Anna Gibson czy Scout Adkin. W krótkim biegu pod górę liczy się przede wszystkim szybkość, którą da się wypracować również w treningu płaskim, a więc do rywalizacji mogą się włączyć zawodnicy i zawodniczki, którzy mimo braku sukcesów w verticalach są bardzo szybcy/szybkie np. na 10 kilometrów.

Pchamy kropki!

Celowo wśród faworytów nie wymieniamy Polek i Polaków. Całym sercem wierzymy, że każde z nich odda wszystkie swoje siły oraz serce na trasie i osiągnie wynik na miarę swoich możliwości. Nie chcemy nikogo wyróżniać ani niepotrzebnie stresować oczekiwaniami, kibicujemy całej naszej kadrze, a ewentualne medale niech będą „truskawką” na torcie emocji i niesamowitych wrażeń.

Mistrzostwa świata w biegach górskich i trailowych Canfranc Pirineos 2025 będą transmitowane na żywo na YouTube’owych kanałach organizatora oraz World Athletics. Transmisja będzie prowadzona w kilku językach, a anglojęzyczną wersję zapewnią znany z komentowania… wszystkiego Martin Gaffuri oraz Jonathan Wyatt, sześciokrotny mistrz świata w biegach górskich.

Jesteśmy na miejscu, żeby przekazywać te emocje!

Codziennie sledząc nasze kanały dowiecie się nie tylko gorących newsów ale także oglądając backstage z pobytu będziecie mogli poczuć się jak sami bylibyście na miejscu.

• kingrunner.com - artykuły i podsumowania, dłuższe formy czytane
• Instagram - relacje na bieżąco: z naszego dziennikarskiego życia i rywalizacji sportowej
• Facebook - relacje i najważniejsze informacje,
• YouTube - vlogi
• Kanał nadawczy na instagramie - same najważniejsze informacje podczas zawodów
• Kanał nadawczy na whatsappie - nowość, wiemy, że nie wszyscy korzystają z Instagrama, więc zakładamy kanał nadawany dla kibiców na whatsappie, gdzie będą pojawiać się najważniejsze informacje z rywalizacji sportowej i multimedia
• X dawny Twitter - najważniejsze informacje
• TikTok - o rany, co się wrzuca teraz na TikToka? To będziemy wrzucać!

Dowiedz się więcej o początkach MŚ w biegach górskich. Opisaliśmy je w artykule Canfranc 2025 - poradnik kibica cz.1